อุปสรรคครั้งใหญ่

จิงจิงมันคงไม่มีอุปสรรคไหนใหญ่กว่าความขี้เกียจ ความเหนื่อย ความท้อของตัวเราเองอีกแล้ว

ไม่ใช่ว่าหมดไฟแต่อย่างไร แต่ทำไมพอเข้าเดือนนี้ก็เหมือนชีวิต ความคิดมันนิ่งๆไปก็ไม่รู้

ความขี้เกียจคงเป็นสิ่งที่สะสมนิสัยอย่างงี้มาตั้งแตเด็กๆว่าไม่ใกล้เวลาส่งงาน...ทำงานไม่เป็น หรือว่าง่ายๆ เน้นงานเผาอ่ะค่ะ >0< งานคืดนานๆ นั้งทำเน้นๆตลอดเวลาทำไม่เป็น ช่างเป็นนิสัยที่แย่จิงจังเลยนะเนี่ย

ความเหนื่อย ความท้อ ทำไมอยู่ๆช่วงนี้ก็มีเรื่องให้เหนื่อยจายมากมาย แถมพอเริ่มทำงานไปก็เริ่มไม่มั่นใจในตัวเอง ว่าเราจะเอาหัวข้อนี้อยู่จิงเหรอ ทั้งความท้อของงาน เรื่องติดต่อคนนู้นนี่ ติดต่อโรงพยาบาลหมอก็ไม่ว่าง พอจะทำเรื่องเข้าอีกโรงบาลดันต้องให้เราทำเป็นงานวิจัย กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปเลย พอติดต่อนานๆงานมันก็ยังเดินไม่ได้ พอรวมกะความขี้เกียจที่มีอีก สรุปคือ มันไม่มีอารายคืบหน้าเล้ยยยยยย....อ้ากกกกกกกกกกก

จิงจิงก็อยากให้งานออกมาดีที่สุดนะ เพราะมันคงเป็นงานทีเราจะได้พิสูจน์ความคิดของตัวเองบางอย่างว่าเราไม่ได้คิดผิดไป หรือเพราะว่าเราอาจจะมองเป้าหมายที่สูงตลอดเวลา ( สูงแต่ไม่ต้องเลิศไม่มีที่ตินะ...อันนั้นยากไป๊ ) เพราะเวลาเราหวังอารายมันไม่เคยได้ตามหวัง มันมักจะตกลงมาเสมอไงอ่ะ